Florus Waszink: 76 lentes jong en al 10 jaar met pensioen. Maar toen de corona periode aanbrak begonnen zijn handen te jeuken. Niks doen terwijl zijn oude zorgcollega’s hard aan het werk waren? Dat was geen optie. Florus nam zonder enige twijfel contact op met de GGD en zo is hij in contact gekomen met onze senior recruiter Emiel. Florus heeft via zorgdesQ gewerkt bij de GGD Hart voor Brabant in Veghel, Tilburg en Den Bosch. Myrthe en ik hadden het geluk dat we deze bijzondere man mochten interviewen.
Een veelzijdige loopbaan
Florus heeft een rijke werkervaring. Toen ik de vraag stelde waarom hij vroeger heeft gekozen voor de zorg, lachte hij: ‘’Dat is heel lang geleden’’ .
Florus wilde beginnen aan de opleiding fysiotherapie. Toen hij te laat was met het inschrijven voor de opleiding meldde hij zich aan bij het ziekenhuis, op aanraden van zijn vader. ‘’Ik dacht, na een jaar kan ik altijd nog overstappen. Maar ineens haalde ik voor het eerst in mijn leven alleen maar voldoendes. Ik vond het leuk en echt interessant.’’ Dat Florus talent had voor de zorg kwam dan ook niet geheel onverwacht. Zijn vader werkte in het ziekenhuis als arts en zijn moeder als verpleegkundige. Florus ging in het ziekenhuis aan de slag met een inservice-opleiding op de afdeling Chirurgie. Door de jaren heen heeft hij op veel verschillende afdelingen een kijkje mogen nemen.
Nadat hij zijn A-opleiding in het ziekenhuis had afgerond is hij twee jaar de B-opleiding psychiatrie gaan doen in Vught. Toen hij ook deze opleiding had afgerond is hij gevraagd om bij de ambulance dienst van de GGD Den Bosch te komen werken. Dit heeft hij ongeveer 10 jaar gedaan.
Na die 10 jaar besloot Florus te stoppen met het werk wat hij deed. Hij had een huis gekocht en zijn vrouw was zwanger. Het was tijd voor iets nieuws en dat kwam al gauw op zijn pad. Hij kreeg een studiebeurs en ging bedrijfskunde studeren. Nadat hij hier met vlag en wimpel voor was geslaagd ging hij terug naar een voor hem vertrouwde omgeving: de ziekenhuiswereld. Hier kwam hij in het management. De laatste 12 jaar heeft hij gewerkt in het management van het Academisch Ziekenhuis in Utrecht. Hier was hij samen met de medisch manager verantwoordelijk voor de afdelingen neurologie/neurochirurgie.
Aan de slag bij de GGD Hart voor Brabant
Na tien jaar pensioen weer aan de slag gaan was voor Florus geen probleem. ‘’Dat verleer je niet. Het was hartstikke leuk om toen weer aan de slag te mogen. Ik ging er ontspannen naartoe en ik dacht ik zie wel, kan niet misgaan’’, vertelt hij. Tijdens zijn werk als prikker en optrekker heeft hij duizenden mensen voorbij zien komen. Veel onbekende mensen, maar ook mensen uit zijn privéleven of waar hij vroeger ooit mee gewerkt had.
De momenten die Florus het meest zijn bijgebleven, zijn voornamelijk momenten waarbij hij nerveuze mensen gerust kon stellen, geheel op eigen wijze. ‘’De meest gekke verhalen zijn me bijgebleven. Een mooi voorbeeld is dat er een man langs kwam die het heel spannend vond, hij moest er ook allemaal niet zoveel van weten. Toen hij eenmaal zat, zag ik aan zijn naam: die moet uit curaçao komen! Ik heb daar in mijn jeugd 18 jaar gewoond. Vanaf dat moment begon ik Papiaments met hem te praten. En geloof het of niet maar zijn angst was meteen verdwenen. Hij vond het fantastisch. Dat vond ik super om te zien, dat ik hem op die manier gerust kon stellen’’.
Bezige bij
Dat Florus een bezige bij is bleek wel toen ik hem vroeg wat hij aan ontspanning deed naast zijn werk bij de GGD. ‘’Toen ik met pensioen ging ben ik de gezondheidszorg uitgegaan en ben ik naar de gezondheid gegaan… 😉 Ik heb een klein bedrijfje en importeer wijnen uit Portugal. Ik ben vooral gespecialiseerd in oude port.’’
De overgang van werken in de zorg naar een eigen bedrijfje hebben, heeft Florus tot een mooi inzicht gebracht: ‘’Het leuke is dat je in de zorg altijd voor anderen moet zorgen. Als je een eigen bedrijf begint moet je ineens voor jezelf kunnen zorgen én voor dat bedrijf.’’
De ideeën van Florus
Naast een hele hoop ervaring heeft Florus ook een hele hoop ideeën, voornamelijk omtrent het gebrek aan zorgpersoneel. De inservice-opleidingen die hij zelf gedaan heeft, daar ziet hij wel kansen in. ‘’Ik denk dat we terug moeten naar die inservice-opleidingen. Ik zie daar wel iets in, je kunt zo’n model goed uitwerken. Jullie zouden bijvoorbeeld samen kunnen werken met een zorgorganisatie en ervoor zorgen dat er opleidingen aangeboden worden. Op voorwaarde dat wanneer iemand slaagt diegene ook in dienst komt bij zo’n organisatie. Ik heb daar wel veel ideeën bij. Dat is alleen maar mijn visie, maar mocht jullie baas daar over in gesprek willen… ik wil best meehelpen als hij het iets vindt’’.
Als laatste wilde Florus ons ook graag nog meegeven dat er veel meer gebruik gemaakt kan worden van mensen die met pensioen zijn. Uit eigen ervaring kan hij vertellen dat mensen daar best bereid toe zijn, zolang er rekening wordt gehouden met een aantal voorwaardes. ‘’Ze kunnen dan dingen doen waar normaal geen tijd voor is, mensen opvangen of begeleiden. Ik denk maar een beetje hardop hoor’’.
Myrthe en ik hebben beide genoten van het gesprek met Florus. Een ondernemende, enthousiaste, maar vooral ook hele vriendelijke man. En zo te horen kunnen we bij hem altijd terecht voor tips en ideeën!
– Julia Driessen
