Eenzaamheid is een gevoel en herkenningspunten zijn niet altijd zwart wit. Zo kan iemand die weinig bezoek ontvangt in een verzorgingstehuis zich niet eenzaam voelen en iemand die meer bezoek ontvangt juist weer wel. Tijdens de coronacrisis neemt de eenzaamheid onder ouderen helaas wel alleen maar toe. Ook al zijn signalen relatief, als zorgverlener kun jij deze wel leren herkennen en bespreekbaar maken. Ook de rest van de samenleving zou uit betrokkenheid meer mogen handelen bij bijvoorbeeld een buurman, kennis of familielid. Wanneer je onderstaande signalen herkent, kan dit een aanleiding zijn voor een gesprek.
Daarnaast zijn er bepaalde levensgebeurtenissen die een oorzaak kunnen zijn van eenzaamheid. Is er bijvoorbeeld een naaste overleden, is er een ziekte of beperking (van iemand zelf of een naaste), een scheiding, verlies van een baan of zijn er financiële problemen? Een betrokken gesprek hierover kan ouderen ontzettend helpen.
Zorg in eerste instantie voor een vertrouwde omgeving als je eenzaamheid bespreekbaar wil maken. Er zijn verschillende manieren hoe je het gesprek kunt aangaan. Wees open, eerlijk en nieuwsgierig. Ook de LSD techniek (Luisteren, Samenvatten en Doorvragen) kan helpend zijn. Vul niet zomaar in voor een ander en denk in oplossingen. Oprechte aandacht, daar draait het om. Wanneer de oudere verbinding met jou voelt, dan kan er advies komen. Volgens eenzaamheidsdeskundige Emmy is het sowieso belangrijk om terughoudend te zijn met adviezen uitdelen. Want logisch is dat veel ouderen zelf willen bepalen hoe zij hun leven willen leiden.
Liefs, Myrthe
– Myrthe Moet vertellen –
