Nachtdienst uit, naar bed en daarna meteen door naar dit interview! Maak kennis met verzorgende IG Habeba. Na 24 jaar op dezelfde locatie gewerkt te hebben en alles op de automatische piloot te doen, werd het tijd voor flexwerk en daar heeft ze naar eigen zeggen ‘geen seconde spijt van’. Deze harde werker werkt nu bijna 3 jaar als uitzendkracht via zorgdesQ, maar liefst op vier verschillende locaties. De afwisseling en de zeer verschillende doelgroepen is iets waar ze erg van geniet.
Één van de locaties waar Habeba werkt is SMO Traverse. Hier werkt ze uitsluitend avonden, geen dagdiensten. Deze organisatie helpt mensen die dakloos zijn of dakloos dreigen te worden. Als verzorgende IG verstrekt Habeba medicatie op gezette tijden en verzorgt ze de wondzorg. Fysiek rustig, maar mentaal pittig werk geeft ze aan. Het is de bedoeling dat de cliënten hier maximaal 2 jaar blijven en daarna terug de maatschappij in stromen. Een mooi streven waar je verschillende partijen voor nodig hebt. Zo ook VIG’ers als Habeba, dus laten we beginnen met het interview!
Myrthe: “Hoe ziet een dag eruit bij jou op de afdeling van SMO Traverse?’’
Habeba: “Tussen 3 en half 4 is de overdracht. Als er medicijnbestellingen binnen zijn gekomen dan ruim ik die op. Daarna lees ik het dossier van mijn afdeling door. Tussen 5 en half 6 verstrek ik medicijnen en de cliënten komen dan bij mij aan het loket. Sommigen krijgen medicatie onder toezicht. Zij moeten de medicijnen bij mij onder toezicht innemen. Anderen komen het halen en hebben het in eigen beheer. Dat wordt van tevoren besproken met de psychiater en genoteerd in het systeem waarmee we werken. Tussen 6 en half 7 heb je een half uur pauze. Het lukt altijd wel om pauze te nemen, maar niet altijd op dezelfde tijd. Soms komt er een spoedgeval tussendoor. Na de pauze maak ik meestal een praatje met de cliënten en daarna ga ik rapporteren. Tussen half 10 en 10 verstrek ik weer medicatie aan de cliënten. Daarna zet ik medicatie uit voor de volgende ochtend en ruim ik een beetje op. Tussendoor kan er van alles gebeuren en zul je vaak zorg moeten verlenen die van tevoren niet is gepland. Ik sluit altijd af met een overdracht.’’
Myrthe: “Waarom heb je gekozen om te werken bij SMO Traverse?
Habeba: “Toen ik bij de GGD werkte, heb ik een collega leren kennen die ook bij SMO Traverse werkte. Zij vertelde daar weleens over en ik luisterde altijd aandachtig. Ze vroeg op een gegeven moment of ik daar wat diensten zou willen opvullen. Toen heb ik 2 dagen meegelopen. Ik zag meteen dat het een hele andere tak van zorg is dan ik gewend ben. Het leek me een leuke, maar ook spannende uitdaging.’’
Myrthe: “Wat vind je het meest interessant aan het werken in de zorg?’’
Habeba: “Het werken in de zorg geeft mij echt voldoening, omdat ik mensen graag help. De zorg moet wel in je hart liggen. Dat klinkt misschien cliché, maar je moet ook tegen de minder leuke dingen kunnen. Bijvoorbeeld dat er lichamelijk opeens iets gebeurt bij een cliënt, zoals een verstikking. Je moet meteen kunnen schakelen en door kunnen pakken als zorgprofessional.’’
Myrthe: “Wat vind je het meest interessant aan het werken bij SMO traverse?’’
Habeba: “Het werk is heel divers, ook de leeftijd van degenen die binnenkomen. Zo is de jongste die er woont 20 jaar oud. Dat vond ik in het begin wel erg confronterend, omdat mijn kinderen ook rond die leeftijd zijn. Jongeren die hier wonen hebben bijna geen geld en weinig kleren. Het liefst zou ik ze mee naar huis willen nemen en een fijn thuis bieden. Realistisch gezien weet ik natuurlijk dat dat niet kan. Ik vind het soms lastig om die zorgen niet mee naar huis te nemen en dat is natuurlijk iets wat ik heb moeten leren. Het gaat wel steeds beter!’’
Myrthe: “Zijn er verder nog dingen die je lastig vindt aan het werk?’’
Habeba: “Ik moest wel echt wennen dat ik hier niet altijd verantwoordelijk ben voor de inname van medicijnen, omdat sommige cliënten medicijnen zonder toezicht mogen innemen. Die keuze is natuurlijk niet voor niets gemaakt, dus dat is een kwestie van loslaten.’’
Myrthe: “Hoe ga je om met heftige situaties?’’
Habeba: “Wanneer er iets heftigs gebeurt is het vooral belangrijk om met collega’s in gesprek te gaan en te evalueren. Laatst werd ik geroepen omdat een cliënt midden op het plein haar pols had doorgesneden. Ik heb de eerste hulp verleend en ben toen naar het SEH gelopen, daar zijn de wonden gehecht. Ik kon geen gesprek met haar voeren want ze was zo onder invloed. Deze heftige situatie heb ik daarna meteen met collega’s besproken, dat was wel heel fijn.’’
Myrthe: “Welke ervaring tijdens je werk zal je nooit vergeten?’’
Habeba: “Ik heb meegemaakt dat iemand een hartstilstand kreeg. Diegene wilde niet gereanimeerd worden, dat is heel heftig om daar dan bij te staan. En de corona-tijd was erg verdrietig. Waar ik in die tijd werkte zijn binnen 3 maanden 11 mensen overleden. ’’
Myrthe: “Zou je dit werk aanraden aan net-afgestudeerde’’?
Habeba: “Ik zou het wel echt aan jongeren aanraden en als ik social worker was zou ik deze kant ook kiezen. Je kunt hier echt van betekenis zijn voor een kwetsbare doelgroep. Verder zie je hier veel verschillende culturen en is er veel diversiteit en afwisseling.’’
Myrthe: “Welke eigenschappen moeten jouw toekomstige collega’s hebben?
Habeba: “Je moet een sterkte maag hebben voor de heftige situaties die je mee kunt maken en zien. Verder is het belangrijk dat je meelevend bent, maar niet te. Ook moet je tegen een stootje kunnen, want uitschelden komt nog weleens voor. Verder is het belangrijk zo min mogelijk informatie over jezelf te delen, dus ben niet te open naar cliënten.’’
Myrthe: “Wat kunnen organisaties volgens jou doen om meer zorgpersoneel aan te trekken?’’
Habeba: “Salaris en waardering. Ik vind dat zorgprofessionals wel wat vaker in het zonnetje gezet mogen worden. Dit kan al door hele kleine dingen, zoals een kaartje geven met een compliment. En ik zou het waarderen als mensen van hogerop een keer een dag meelopen, om te zien wat er nou echt gebeurt.’’
Met het (genoeg) uitspreken van waardering kun je het verschil maken als organisatie. Het is een behoefte die bijdraagt aan de zingeving van iemands werk. Daarnaast geeft het ons als mens energie en helpt het om te weten of we goed bezig zijn. Dat Habeba de tijd wilde nemen – na haar nachtdienst – om dit interview te doen, is sowieso al een compliment waard! Verder was ik benieuwd hoe Roy (sales consultant zorgdesQ) de samenwerking met Habeba ervaart, dus ik geef hem graag even het woord.
Roy: “Toen ik bij zorgdesQ ging werken ben ik direct contactpersoon geworden van Habeba. Sinds dag één kunnen we lezen en schrijven met elkaar. Ik zou Habeba omschrijven als een enorm gedreven persoon met een hart van goud. Soms moet ik tegen haar zeggen dat 36 uur werken wel genoeg is, want ze is enorm enthousiast. Kwalitatief werk leveren en een band van wederzijds vertrouwen is de basis van de samenwerking tussen mij, zorgdesQ & Habeba.’’
Het is niet alleen fijn om waardering te krijgen vanuit een organisatie, maar ook van een collega. Daarom wil ik aan iedereen die dit interview leest de tip meegeven: complimenteer iedere dag iemand. Het maakt niet uit wie, als het compliment maar gemeend is. Een compliment kan iemands dag weer goed maken en dat doet jou ook weer goed!
Liefs,
Myrthe
P.S. Wil jij ook de voordelen ervaren van flexwerk in de zorg? Schrijf je dan direct bij ons in!
